Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΑΣ
«Νάξος,
μια αιωνιότης». Μ’ αυτή τη φράση, ο Γάλλος
περιηγητής του περασμένου αιώνα, έδωσε
συμπυκνωμένες τις εντυπώσεις του απ’ το
όμορφο νησί του Αιγαίου.
H Νάξος το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων, ξεχωρίζει από τα τυπικά βραχώδη κυκλαδονήσια, αφού διαθέτει ψηλά βουνά, απότομες χαράδρες με εύφορες πεδιάδες και πηγές με κρυστάλλινα νερά. Κατείχε πάντα ξεχωριστή θέση μέσα στις Κυκλάδες. Η μεγάλη της έκταση, το πλούσιο υπέδαφος, η εύφορη γη της έκαναν τη Νάξο να παίζει κεντρικό ρόλο σε όλους της περιόδους της προϊστορίας και της ιστορίας, πράγμα που μαρτυρούν τα πολυάριθμα ευρήματα αρχίζοντας από τα προϊστορικά βραχογραφήματα και τα μοναδικής αξίας κυκλαδικά ειδώλια. Ως ζωτικός χώρος η Νάξος πάντα πρόσφερε πολλά πλεονεκτήματα στους κατοίκους της. Είναι το μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων που συγχρόνως κατέχει κεντρική θέση στο Αιγαίο. Η ευφορία του και ο πλούτος του γενικότερα ήταν για τους αρχαίους παροιμιώδης. Ο Πίνδαρος αποκαλεί τη Νάξο «λιπαράν» και ο Ηρόδοτος βεβαιώνει ότι «Νάξος ευδαίμονη των νήσων προέφερε». Όπως και σήμερα, έτσι και τότε τα φρούτα, το λάδι και κυρίως το κρασί της Νάξου ήταν ονομαστά. Ο Αρχίλοχος, ο γνωστός ποιητής του 7ου αιώνα, αν και καταγόταν από την Πάρο (τα δύο νησιά βρίσκονταν συχνά σε πόλεμο μεταξύ τους) παρομοίαζε τον οίνο της Νάξου με το νέκταρ που έπιναν οι θεοί.
ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΝΑΞΟΥ